Kore Kültürel Miras Hizmeti’nden arkeolog Kim Gyeong Yeol, bu tuvaletlerin ülkede bulunan birinci sifonlu tuvaletler olduğunu belirtti. Çağdaş tuvaletler üzere çalışmasalar da, hizmetkârlar tarafından su dökülerek atıkların dışarıya taşınmasını sağlayan bir sistemle işliyordu. Bu sistem, atıkları direkt drenaj yoluyla ırmaklara aktarıyordu.
Kazılar sırasında, sarayın içinde bulunan ve atıkları direkt ırmağa yönlendiren özel bir tuvalet keşfedildi. Öteki tuvaletler ise dış yapılar içinde bulunuyordu ve atıkları bir çukurda topluyordu, tıpkı klasik bir “çukur tuvaleti” üzere.
Bu farkın, sarayda kullanılan tuvaletlerin statü ile bağlı olduğunu gösterdiğini belirten Kim, bilhassa direkt ırmağa boşaltım yapan tuvaletin veliaht prens ve ona yakın saray vazifelileri tarafından kullanıldığını düşündüklerini tabir etti.
Bu tuvaletin bulunduğu Donggung Sarayı, ismi prestijiyle da veliaht prensle ilişkili. Saray, M.S. 674 yılında inşa edilmiş ve tıpkı devirde Woji Göleti olarak bilinen yapay bir su kaynağıyla birlikte yapılmıştır. Burası, M.S. 668-935 yılları ortasındaki Birleşik Silla Dönemi’nin başlarında inşa edilmişti.
Daha evvel yapılan hafriyatlar, bu alanda en az 26 yapının kalıntılarını ortaya çıkardı. Bunun yanında, çeşitli seramik tabaklar, kaseler ve çiçek desenli tuğlalar üzere çok sayıda tarihi eser de gün yüzüne çıkarıldı. Bu keşifler, sarayın günlük ömrüne dair kıymetli ipuçları veriyor.
İLK SİFONLU TUVALETİ KİM İCAT ETTİ?
Kore’de bulunan bu tuvaletler ülkedeki birinci örnekler olsa da, sifonlu tuvaletlerin tarihi çok daha eskilere dayanıyor. M.Ö. 2600-1900 yılları ortasında Pakistan’da yer alan İndus Vadisi Uygarlığı’nda da sifonlu tuvaletler kullanılıyordu. Bu tuvaletler, atıkları kanalizasyon sistemine yönlendiren gelişmiş drenaj yapılarıyla çalışıyordu.
Öte yandan, İngilizler çoklukla birinci çağdaş sifonlu tuvaleti icat eden millet olarak bilinse de, aslında çok daha geç bir tarihte bu teknolojiyi geliştirdiler. 1596 yılında, Sir John Harrington, Kraliçe I. Elizabeth için bir tuvalet tasarladı. Fakat bu sistem, geri koku yayılmasını önleyen bir S-boru içermediğinden büyük eksiklikler taşıyordu ve tek bir sifon süreci için 28 litre su kullanıyordu.